காமிக்ஸ் ஒன்றை தயாரிப்பது எனது நீண்டநாள் ஆசையாக இருக்கிறது . சிறுவயதுகளில் நரி ஒன்று விண்வெளிக்கு போனதாக கதை எழுதி படங்கள் வரைந்தேன். படங்கள் வரைவதற்கு நிறைய பொறுமை + திறமை தேவையிருப்பதாலும் சோம்பேறித்தனத்தினாலும் காமிக்ஸ் தயாரிப்பதை நிரந்தரமாக நிறுத்திவிட்டேன். மேலும் வெகு சுமாராகவே படங்கள் வரைவேன். சமீபத்தில் கன்னா பின்னாவென்று வரைந்த கிராபிக் நாவல்கள் பார்த்தபோது மறுபடியும் பேராசை இந்த வந்தது. ஆனால் அழுத்தமான நல்ல கதை எழுதும் திறமை தேவைப்பட்டதால் மறுபடியும் ஆசையை அணைத்து விட்டேன். இயக்குனர் சிம்புதேவன் ஆனந்த விகடனில் வேலை செய்தபோது தொடர் காமிக்ஸ் உருவாக்கினார். அப்போதே மிகவும் பிடித்த தொடர். இப்படி இவர் ஏன் தொடர்ந்து காமிக்ஸ் உருவாக்கவில்லை என்று எப்போதுமே யோசிப்பேன். அவர் சமீபத்தில் ஒரு பேட்டியில் ஒரு வாரத்துக்குரிய 3-4 பக்கங்களை உருவாக்க பட்ட கஷ்டங்களை கேட்டபோது அவர் ஏன் காமிக்ஸ் உருவாக்கத்தை தொடரவில்லை என்பது தெளிவானது. வெளிநாடுகளில் ஒருவர் ஸ்கிரிப்ட் எழுத ஒருவர் பென்சில் ஸ்கெட்ச்சஸ் வரைய இன்னொருவர் background ஸ்கெட்ச்சஸ் வரைய வேறொருவர் வண்ணம் தீட்ட 10-15 பேர்கள் டீமாக உருவாக்கும் ஒன்றை தனியொருவர் செய்வதிலிருக்கும் பிரச்சனையை சிம்புதேவன் தெளிவாக விளக்கினார்.
உண்மையிலேயே காமிக்ஸ் வினோதமான மீடியம். அதற்கும் கோட்பாடுகள் இருக்கிறது. "பொன்னியின் செல்வன்" படமாக வந்தபோது நாவலில் இருந்த சில சுவாரஸ்ய காட்சிகளை வெட்டினார்கள். ஒரு கதாபாத்திரத்தை இல்லாமல் செய்து விட்டு இன்னொரு கதாபாத்திரம் மூலம் short-circuit செய்தார்கள். வசனங்களை சுருக்கினார்கள். சினிமா கோட்பாட்டுக்குள் அடக்கவே இத்தனை மினக்கெடல்கள். அதுபோன்றே "பொன்னியின் செல்வன்" காமிக்ஸ் ஆக மாற்றினாலும் சில வெட்டல்களும் நீட்டல்களுள் அவசியம். அதைப்பற்றி யோசித்தாலே நல்ல தலைவலிக்கு உத்தரவாதம். "பொன்னியின் செல்வனை" விட்டு விட்டு ஒரு சாதாரண காமிக்ஸ் எழுதுவதை எடுத்தாலே ஒரு பகீரத பிரயத்தனமான காரியம். படங்கள் வரைய திறமையும் பொறுமையும் வேண்டும். போதாக்குறைக்கு காமிக்ஸ் கோட்பாட்டுக்குள் கொண்டுவருவதே இமாலயம் ஏறும் காரியம்.
இப்படியான பகீரத பிரயத்தனமான காரியத்தை நண்பர் வினோபா இவ்வருடத்திலே மூன்று முறை சாதித்திருக்கிறார். "வெற்றியை தேடி" கதை ஒரு வெஸ்டர்ன் cowboy கதை. இந்த கதையில் வசனங்கள் குறைவு, ஆனால் உயிரோட்டமான படங்களே கதையை நகர்த்தி செல்கின்றன. கதாபாத்திரங்கள் உணர்வுகளை படங்கள் மூலமாக விளங்குகிறது. வழமையாக வரும் சூழ்நிலை விளக்க வசனங்கள் மிகவும் குறைவு. இதுவே காமிக்ஸ் வாசகர்களின் புத்திசாலித்தனத்துக்கான மரியாதை என்று நான் நினைக்கிறேன்.
சித்திரத்தரம் பற்றி நான் அவதானித்ததை கீழே பதிகிறேன்.
1. படங்கள் வரையப்பட்ட கோணங்கள் மிகவும் ஆச்சர்யம். ஒரு காட்சியில் தொடரும் ஒவ்வொரு படங்களும் ஒவ்வொரு கோணத்தில் இருக்கிறது. சில angle எல்லாம் ஆச்சர்யத்தின் எல்லையை கடக்கிறது
2. படங்கள் அழகாக நிழல்ப்படுத்தப்பட்டிருக்கின்றன. எனக்கு எப்போதுமே Black & White காமிக்ஸ் தான் மிகவும் பிடிக்கும். அதிலும் கதையில் வரும் ஒரு போட்டியின் போது குதிரைகள் மரநிழல்கள் ஊடாக போகும் காட்சிகள் எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது.
3. சித்திரத்தரத்தில் இருக்கும் உயிரோட்டம் அழகியலின் உச்சத்தை தொட்டு நிற்கிறது. இவ்வளவு சித்திரங்களையும் வரைய கணக்கிலடங்கா நேரம் எடுத்துக்கொண்டதாக சொன்னார். அதனாலேயே நிதானமாக ரசித்து வாசித்தேன்
கதை மிகவும் எளிமையான புதுமையான கதை. தேவையில்லாத விஷயங்கள் பற்றியோ கதையோட்டத்துக்கு வெளியேயான காட்சி அமைப்புக்களோ இல்லை.
காமிக்ஸ் கோட்பாடுகளை மிக அழகாக கடைபிடித்திருக்கிறது இந்த சித்திர நாவல். இதுவே வினோபாவின் கதைசொல்லலுக்கு கிடைத்த வெற்றி. சித்திர தரம் கதை சொல்லலை அடுத்த கட்டத்துக்கு கொண்டு செல்கிறது.
இந்த புத்தகத்தை Rooney காமிக்ஸ் நிறுவனத்தினர் (Lonewolf publishers) அழகாக வெளியிட்டிருக்கிறார்கள். அவர்களுக்கு வாழ்த்துக்கள்.
பின்குறிப்பு : வெற்றியை தேடி புத்தகம் வெளிவந்த போது 6 மாதங்களுக்கு முன்னர் வினோபாவை நேரில் சந்தித்தேன். அடுத்ததாக வகம் காமிக்ஸில் வெளிவர இருக்கும் AK 67 கதையின் ஓவியங்களை காட்டினார். மிகவும் அழகு. அந்த புத்தகம் வெளிவந்து விட்டதாம். அதனுடன் இன்னொரு cowboy கதையும் (செவ்விந்திய பூமி) வருகிறது. அதனை பார்க்க மிகவும் ஆவலாக இருக்கிறேன்.
No comments:
Post a Comment